مالى را كه خرج سفر حج و زيارتهاى ديگر میكند
امام خمینی: ١٧٧٨ مالی را كه خرج سفر حج و زيارتهای ديگر می كند، اگر مانند مركب سواری باشد كه عين آن باقی است و از منفعت آن استفاده شده، از مخارج سالی حساب می شود كه در آن سال شروع به مسافرت كرده، اگرچه سفر او تا مقداری از سال بعد طول بكشد، ولی اگر مثل خوراكيها از بين رفته باشد، بايد خمس مقداری را كه در سال بعد واقع شده بدهد.
آیت الله بهجت: مسأله ١٣٩٣- اگر در سال سود عایدش گردید و وقت پرداخت خمس هم قبل از ماههای حج باشد، باید خمس آن سود را بدهد، و اگر وقت پرداخت بعد از ماه حج باشد و در همان سال مستطیع شد، میتواند این سود را در مخارج حج مصرف کند، و اما اگر سود مربوط به سالهای قبل باشد، باید خمس آن را بدهد، جز آن مقدار از درآمد این سال که استطاعت او را تکمیل کرده، که از مئونه حساب میشود، و اگر از روی معصیت در سال استطاعت حج بهجا نیاورد، بنابر اظهر باید خمس مالی را که اختصاص به حج داده شده بپردازد، و اگر تخمیس مال موجب بهجا نیاوردن حجّی شود که بر او مستقر شده، بعید نیست از مئونه سالی حساب شود که در آن میتواند حج بهجا آورد.
آیت الله وحیدخراسانی:مسأله ۱۷۹۵ ـ مالى را كه خرج سفر حجّ و زيارتهاى ديگر مى كند ، از مخارج سالى حساب مى شود كه در آن سال خرج كرده ، و اگر سفر او تا مقدارى از سال بعد طول بكشد ، آنچه در سال بعد از منافع سال قبل خرج مى كند بايد خمس آن را بدهد.
آیت الله سیستانی: مسأله ۱۷۹۵ ـ مالی را که خرج سفر حج و زیارتهای دیگر میکند، از مخارج سالی حساب میشود که در آن سال خرج کرده، و اگر سفر او تا مقداری از سال بعد طول بکشد، آنچه در سال بعد خرج میکند باید خمس آن را بدهد.
آیت الله نوری همدانی: مسأله1774- مالي را که خرج سفر حج و زيارتهاي ديگر مي کند ، از مخارج سالي حساب مي شود که در آن سال شروع به مسافرت کرده اگر چه سفر او تا مقداري از سال بعد طول بکشد .
آیت الله صافی گلپایگانی: مسأله 1787- مالي را كه خرج سفر حج و زيارتهاي ديگر ميكند، از مخارج سالي حساب ميشود كه در آن سال شروع به مسافرت كرده، اگر چه سفر او تا مقداري از سال بعد طول بكشد.
آیت الله شبیری زنجانی:مسأله 1787- مالى را كه خرج سفر حجّ و زيارتهاى ديگر- به گونهاى كه متعارف است- مىكند، خمس ندارد، و مالى كه براى هزينۀ سفر حج واجب كنار مىگذارد يا سپردهگذارى مىكند خمس ندارد ولى اگر براى عمره يا حج مستحب خمس دارد مگر اينكه نرفتن به اين سفر به مخالف شأن سزاوار او باشد و بدون پس انداز نتواند به اين سفر برود.