كفّاره خوردن عمدی روزه ماه رمضان
كفّاره خوردن عمدی روزه ماه رمضان
امام خمینی : مسأله ١٦٦٠- كسى كه كفاره روزه رمضان بر او واجب است، بايد يك بنده آزاد كند يا به دستورى كه در مساله بعد گفته مى‌شود، دو ماه روزه بگيرد يا شصت فقير را سير كند يا به هر كدام، يك مد كه تقريبا ده سير است، طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها بدهد، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد، هر چند مد كه مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد بايد استغفار كند، اگر چه مثلا يك مرتبه بگويد: «استغفرالله»، و احتياط واجب در فرض اخير آن است كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.
امام خمینی : مسأله ١٦٦١- كسى كه مى‌خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى در پى بگيرد، و اگر بقيه آن پى در پى نباشد، اشكال ندارد.
امام خامنه ای : رساله اموزشی روزه – الف) کفـاره‌ی افطار عمـدی روزه‌ی ماه مبارک رمضان در شرع اسلام یکی از سه چیز است: 1. آزاد کردن یک برده.۲. دو ماه (شصت روز) روزه گرفتن.۳. شصت فقیر را غذا دادن.ب) کسی که میخواهد دو ماه کفاره‌ی روزه‌ی ماه رمضان را بگیرد باید یک ماه تمام و حداقل یک روز از ماه دوم را پیدرپی بگیرد و اگر بقیه‌ی ماه دوم پیدرپی نباشد اشکال ندارد.
آیت آلله سیستانی : مسأله ۱۶۳۰ ـ در کفاره افطار روزه ماه رمضان، باید یک بنده آزاد کند، یا به دستوری که در مسأله بعد گفته می‌شود دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هرکدام یک مُد که تقریباً «۷۵۰» گرم است، طعام ـ یعنی گندم یا جو یا نان و مانند اینها ـ بدهد، و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد، باید به قدر امکان تصدّق دهد، و اگر ممکن نیست، استغفار نماید. و احتیاط واجب آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.
آیت آلله سیستانی : مسأله ۱۶۳۱ ـ کسی که میخواهد دو ماه روزه کفاره ماه رمضان بگیرد، باید یک ماه تمام و یک روز از ماه بعد را پیدرپی بگیرد، و همچنین بقیه ماه بعد را باید بنا بر احتیاط واجب پیدرپی بیاورد. بله اگر مانعی پیش آید که عرفاً عذر شمرده شود می‌تواند آن روز را نگیرد و با ارتفاع عذر دوباره ادامه دهد.
آیت آلله بهجت : مسأله ١٣٣٠ – کسی که کفّاره روزه رمضان بر او واجب است، باید یک بنده آزاد کند، یا به دستوری که در مسئله بعد گفته می‌شود دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد ـ که تقریباً ده سیر است ـ طعام، یعنی گندم یا جو و مانند اینها بدهد، و دادن پول کافی نیست، ولی اگر فقیر را در خرید و قبول آن وکیل کند و فقیر نیز انجام دهد، کافی است.
آیت آلله بهجت : مسأله ١٣٣١- کسی که میخواهد دو ماه روزه کفاره رمضان را بگیرد، باید سی‌ویک روز آن را پیدرپی بگیرد و اگر بقیه آن پیدرپی نباشد اشکال ندارد، بنابراین کسی که میخواهد سی‌ویک روز پیدرپی روزه بگیرد، باید زمانی را انتخاب کند که در بین این سی‌ویک روز، روزی که روزه داشتن در آن حرام است، مثل عید قربان، وجود نداشته باشد، و همچنین روزی نباشد که روزه آن بر او واجب باشد، مثل اینکه نذر کرده باشد یا ماه مبارک رمضان پیش آید.
آیت آلله وحید خراسانی : مسأله ۱۶۶۸ ـ كفّاره افطار روزه ماه رمضان اين است كه يك بنده آزاد كند ، يا به دستورى كه در مسأله بعد مى آيد دو ماه روزه بگيرد ، يا شصت فقير را سير كند ، يا به هر كدام يك مُد ـ كه تقريباً ده سير است ـ طعام ، يعنى گندم يا آرد يا نان يا خرما و مانند اينها بدهد ، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد بنابر احتياط واجب بين تصدّق به هر اندازه كه مى تواند و استغفار جمع نمايد ، و اگر امكان تصدّق نبود استغفار كند ، اگر چه يك مرتبه بگويد «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ» و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتواند كفّاره را بدهد.
آیت آلله وحید خراسانی : مسأله ۱۶۶۹ ـ كسى كه مى خواهد دو ماه كفّاره روزه ماه رمضان را بگيرد ، بايد يك ماه تمام و يك روز آن را از ماه ديگر پى درپى بگيرد ، و اگر بقيّه آن پى درپى نباشد اشكال ندارد.
آیت آلله مکارم شیرازی: مساله 1401ـ کفّاره روزه یکى از سه چیز است: آزاد کردن یک بنده، یا دو ماه روزه گرفتن، یا شصت فقیر را سیر کردن (و اگر به هر کدام یک «مُد» که تقریباً 750 گرم است گندم یا جو یا مانند آنها بدهد کافى است). و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است و به جاى گندم مى تواند مقدار نانى بدهد که گندم آن به اندازه یک «مُد» است.
آیت آلله سبحانی : مسأله 1320- كسى كه كفاره روزه رمضان بر او واجب است، بايد يك بنده آزاد كند، يا به نحوى كه در مسأله بعد گفته مى شود دو ماه روزه بگيرد، يا شصت فقير را سير كند يا به هر كدام يك مدّ كه تقريباً 750 گرم است، طعام يعنى آرد گندم بدهد يا مقدار نانى كه آرد آن به اندازه 750 گرم باشد بدهد، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد، هر چند مدّ كه مى تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد، 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هر چند روز كه مى تواند بگيرد و اگر نتواند بايد استغفار كند، اگرچه مثلاً يك مرتبه بگويد استغفرالله و احتياط مستحب آن است كه هر وقت بتواند، كفّاره را بدهد.
آیت آلله سبحانی : مسأله 1321- كسى كه مى خواهد دو ماه كفّاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى در پى بگيرد و اگر بقيه آن پى در پى نباشد، اشكال ندارد.
آیت آلله زنجانی : مسأله 1669- كسى كه كفاره روزه ماه رمضان بر او واجب است، بايد يك بنده آزاد كند، يا به دستورى كه در مسائل بعد گفته مى‌شود دو ماه روزه بگيرد، يا شصت مسكين (يعني فقيري كه بيش از معمول فقرا در مضيقه و فشار معيشتي به سر مي برد) را اطعام كند يا به هر كدام يك مدّ طعام بدهد. و احتياط مستحب در اينست كه دو مدّ بدهد و ظاهرا نمي توان به سير كردن مسكين بدون تمليك كردن مدّ طعام به وي اكتفا كرد.
آیت آلله زنجانی : مسأله 1671- كسى كه مى‌خواهد به جهت كفارۀ روزۀ ماه رمضان، دو ماه روزه بگيرد، بايد يك ماه تمام و يك روز از ماه بعد از آن را پى‌درپى بگيرد و نبايد موقعى شروع كند كه در بين يك ماه و يك روز، روزى مانند عيد قربان باشد كه روزه آن حرام است يا روزى باشد كه روزه آن به جهت ديگرى واجب است و با روزۀ كفاره قابل تداخل نيست؛ و اگر بقيه آن پى‌درپى نباشد اشكال ندارد.
آیت آلله نوری همدانی : مساله1657- کسي که کفارة روزة رمضان بر او واجب است ، بايد به دستوري که بعداً گفته ميشود دو ماه روزه بگيرد ، يا شصت فقير را سير کند يا به هر کدام يک مُد که تقريباً ده سير است طعام يعني گندم يا جو و مانند اينها بدهد ، و چنانچه اينها برايش ممکن نباشد ، هر چند مُد که مي تواند به فقراء طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد ، بايد استغفار کند ، اگر چه مثلاً يک مرتبه بگويد استغفراللهَ و احتياط واجب آن ايت که هر وقت بتواند کفاره را بدهد .
آیت آلله نوری همدانی : مساله1658- کسي که مي خواهد دو ماه کفارة روزة رمضان رابگيرد ، بايد سي و يک روز آن را پي در پي بگيرد و اگر بقية آن پي در پي نباشد اشکال ندارد .
آیت آلله صافی : مسأله 1669- كسي كه كفاره روزه رمضان بر او واجب است، بايد يك بنده آزاد كند، يا به دستوري كه در مسأله بعد گفته ميشود دو ماه روزه بگيرد، يا شصت فقير را سير كند يا به هر كدام يك مد كه تقريباً ده سير است طعام، يعني گندم يا جو و مانند اينها بدهد، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد هر مقدار ميتواند صدقه به فقرا بدهد و استغفار كند، و اگر از دادن صدقه هم عاجز باشد اكتفا به استغفار نمايد اگر چه مثلاً يك مرتبه بگويد «اَسْتَغْفِرُ الله»، و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتواند كفاره را بدهد.
آیت آلله صافی : مسأله 1670- كسي كه ميخواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سي و يك روز آن را پيدرپي بگيرد، و اگر بقيه آن پيدرپي نباشد، اشكال ندارد.