كفّاره مخالفت با نذر

كفّاره مخالفت با نذر

امام خمینی : مسأله ٢٦٥٤-  اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند بايد كفاره بدهد،يعنى يك بنده آزاد كند يا به شصت فقير طعام دهد يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد.

امام خامنه ای : رساله آموزشی نذر، عهد و قسم – اگر کسی حنث نذر کند، باید یا ده فقیر را اطعام کند یا آنان را لباس پوشاند و در صورتی­که مقدور نباشد، سه روز پیاپی روزه بگیرد.

آیت آلله سیستانی : همان کفاره مخالفت با قسم است

آیت آلله بهجت : مساله ٢١٣٧ – اگر از روی اختیار به نذر خود عمل نکند، باید کفاره بدهد، و کفاره آن ـ بنابر اظهر ـ کفاره «قَسَم» و بنابر احتیاط مستحب، کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان است. و نیز اگر نذر روزه معین کرده باشد، کفاره آن بنابر احتیاط واجب، همان کفاره افطار عمدی است.

آیت آلله وحید خراسانی : مسأله ۲۷۱۸ ـ اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند بايد كفّاره بدهد.

آیت آلله وحید خراسانی : مسأله ۲۷۱۷ ـ اگر نذر كند روز معيّنى را روزه بگيرد ، بايد همان روز را روزه بگيرد ، و در صورتى كه عمداً روزه نگيرد بايد گذشته از قضاى آن روز كفّاره هم بدهد ، و كفّاره اش كفّاره مخالفت قسم است

آیت آلله مکارم شیرازی: مساله 2286ـ اگر کسى از روى اختیار به نذر خود عمل نکند گناه کرده و باید کفّاره بدهد و کفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقیر، یا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، یا یک بنده آزاد کردن؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است.

آیت آلله سبحانی : مسأله 2288-  اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند، بايد كفاره بدهد يعنى يك بنده آزاد كند يا به شصت فقير طعام دهد يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد.

آیت آلله زنجانی : مسأله 2662- اگر نذر كند روز معيّنى را روزه بگيرد، بايد همان روز را روزه بگيرد و نمى‌تواند در آن روز مسافرت كند و اگر به واسطۀ مسافرت روزه نگيرد، بايد گذشته از قضاى آن روز كفّاره هم بدهد؛ يعنى يك بنده آزاد كند، يا به شصت فقير يك مدّ طعام دهد يا دو ماه پى‌درپى روزه بگيرد، و اگر در آن روز ناچار شود كه مسافرت كند و نتواند در سفر روزه بگيرد يا عذر ديگرى؛ مثل مرض يا حيض، براى او پيش بيايد، قضاى تنها كافى است.

آیت آلله زنجانی : مسأله 2663- اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند، كفاره آن مانند كفاره افطار روزه ماه رمضان است؛ پس بايد به مقدارى كه در مسألۀ پيش گفته شد كفّاره بدهد.

آیت آلله نوری همدانی : مسأله2652-  اگر انسان از روي اختيار به نذر خود عمل نکند ، بايد کفّاره بدهد ، يعني يک بنده آزاد کند يا به شصت فقير طعام دهد يا دو ماه پي در پي روزه بگيرد .

آیت آلله صافی : مسأله2662- اگر نذر كند روز معيني را روزه بگيرد، بايد همان روز را روزه بگيرد، و اگر بدون عذری، مثل سفر و مرض روزه نگيرد، بايد گذشته از قضاي آن روز، كفاره هم بدهد؛ و احوط در كفاره نذر براي عاجز از آزاد كردن بنده، اطعام شصت مسكين است، و اگر از آن عاجز بود، جمع بين پوشاندن ده فقير و دو ماه پي‎درپي روزه است، و با عجز از پوشاندن ده فقير، اكتفا به دو ماه روزه نمايد.

آیت آلله صافی : مسأله 2663-  اگر انسان از روي اختيار به نذر خود عمل نكند، بايد به مقداري كه در مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.